گروهی از دانشمندان برزیلی و ژاپنی در جنوب اقیانوس اطلس، سنگ هایی را یافتند که می تواند باقی مانده یک قاره غرق شده باشد. چیزی که به اصطلاح به آن “قاره گم شده” می گویند. در سفری اکتشافی به کمک یک زیردریایی که قادر به رفتن به عمق ۶۵۰۰ متری بود، دانشمندان توانستند به نمونه هایی از گرانیت دست یابند که به طور معمول، این نمونه ها تنها در زمین های خشک یافت می شوند. نمونه های کشف شده گرانیت، مربوط به منطقه ای در کف اقیانوس اطلس و درحدود ۱۵۰۰ کیلومتری جنوب شهر ریودوژانیرو بوده است. به گفته زمین شناسان، احتمالا این نمونه ها بیانگر حرکات لایه های زمین طی قرنهاست و گرانیتهای یافت شده، مربوط به دوران حیات یکی از قاره های عظیم ماقبل تاریخ، به نام “پانگه آ” بوده است.روبرتو ونتورا، زمین شناس پرتغالی می گوید: “هنگامی که این نمونه ها روی عرشه کشتی آمد، و پس از انجام مطالعات سنگ شناسی، ژئوشیمی و زمین شناسی بر روی این مواد بسیار شگفت زده شدیم و با خود گفتیم این سنگ ها اینجا چه می کنند؟ ما اصلا انتظار کشف چنین نمونه هایی را در این مکان نداشتیم. بویژه در نزدیکی ریودوژانیرو که دارای آب های کم عمق و با چگالی وزنی پایین تر از پوسته اقیانوسی طبیعی است. بنابراین به این نتیجه رسیدیم که این نمونه ها می توانند بخشی از پوسته یک قاره باشند.”به گفتۀ این محققان، میلیون ها سال پیش، ابرقاره “پانگه آ” شروع به تجزیه کرده است. بخشی از این قاره پس از جدایی، سرزمینهای آمریکای شمالی، آسیا و اروپا را ساخته و بخش دیگری امریکای جنوبی، افریقا و استرالیا را بوجود آورده است. بخش سوم “پانگه آ” نیز در اعماق اقیانوس اطلس غرق شده است.داستان های مربوط به شهر افسانه ای آتلانتیس مربوط به این قسمت از اقیانوس اطلس است. افلاطون، فیلسوف یونانی داستان های شهر آتلانتیس را که برای همیشه در زیر دریاها مدفون شده است، دو هزار و ششصد سال پیش بیان کرده است.